مسافر غربت

علی بابا یک هفته رفت ماموریت :( بیشترین دوری که تا حالا تجربه می کنیم ... قرار گذاشته بودیم قبل پروازش بریم همون نزدیکا شام بخوریم که علی بابا قرارو بهم زد گفت چی از این بهتر که اخرین دقایق تو خونه خودمون خلوت کنیم :) تا اخرین دقایق نمیتونستیم از هم دل بکنیم ، ثانیه ها رو میشمردیم و آخرش به اجبار، علی بابا ازم جدا شد منم بدرقه اش نرفتم یعنی خودش نخواست ........ تو خونه نشستم و لارا فابیا گوش دادم و دل تنگی کردم .....از فردا هم باید کم کم وسایل جمع کنم ... علی بیاد میریم خونه ی خودمون ... خوشحالم ! این خونه خیلی کوچیک اندازه ی یه نفره نه دو نفر ادم پر تحرک:)) نمیشه رد شد مسافر غربت...

http://dl4.shirazsong.org/tmp/Az%20Tanhaei%20Geryeh%20Makon%20320.mp3

مسافر غربت...

امروز با mls چنتا خونه علی پیدا کرد که از نظر مکانی،  مورد نظر ما بودند. یکیش خیلی چشممونو گرفته ؛دو خوابه است و اشپزخونه اش بزرگ. کلا قضیه خونه حل شده در نهایت یکی از خونه های انتخابی رو میریم حتما ... البته ما فعلا تو فکر خرید نیستیم چون مدت اقامتمون معلوم نیست تا بعد ببینیم چی میشه ....... من یه ترسی که همیشه داشتم و الانم متاسفانه دارم ترس از دست دادن ادمهای زندگیمه که بعد مرگ مامانم خیلی شدت گرفت. دیشب داشتم به علی میگفتم گاهی میترسم از دستت بدم گفت یعنی چی؟ گفتم یعنی یه اتفاقی بیفته ازم دور شی یا رهام کنی یا دیگه دوستم نداشته باشی که گارد گرفت نسبت به حرف مسافر غربت...

راستش الان نمیدونم دقیق چند روزه با علی زندگیمونو شروع کردیم فکر کنم تقریبا یک ماهی میشه شایدم یه ذره کمتر ! دیشب علی کلی پدرانه و شوهرانه نصیحتم کرد .... گفت من میدونم تو زود از کوره در میری و خب حرفایی میزنی که واقعا از ته دلت نیست و تنها هیجانی از روی عصبانیت من اگر یکی دوبار ناراحت نشم ( چون بعدش این قدر مهربون میشی یادم میره اصلا) ولی به مرور زمان تاثیرشو روی من یا هرکسی میذاره ... ازم خواست موقع عصبانیت مسلط تر برخورد کنم ....... البته من تا الان اصلا از گل نازک تر بهش نگفتم ولی اون میدونه من اینجوری ام چون براش تعریف کردم اینجوری ام حالا هم داشت نصیحت میک مسافر غربت...

با اینکه این روزا وبلاگ نویسی دیگه از مد افتاده ولی من هنوز این روش سنتی رو برای به اشتراک گذاشتن حرف ها و خاطرات و دل نوشته ها بیشتر از همه دوست دارم ... الانم خوشحالم دنیای وبلاگ نویسی خلوت شده و اینجوری راحتر میتونم بدون مزاحمت از هر چی دلم بخواد بنویسم... ارشیو قدیمی من هنوز هست فقط دیگه عدم نمایش در وبلاگ ... گذشته ی من بخشی از زندگی منه و همیشه اون نوشته ها برام می مونه ولی این روزا فصل جدید تو زندگیم باز شده اونم ازدواجمه که دوست دارم خاطراتمو من بعد اینجا بنویسم که همیشه خاطراتش تو سال های بعد برام بمونه .. چه تلخ و چه شیرین  مسافر غربت...